پرنده ی من بر لبم بنشینیا مرا برلبت بنشانکه من از این لبالب بودنم با تو نمیترسمنمی هراسمچگونه لب به لب بودن در اغوشتگناهی سهمگین باشدکه من با هر نسیم آسمانت .. از تو زیبا میشوم..با تو دریا میشوم